Poperings schepen en Vlaams Parlementslid Loes Vandromme (44) maakt op 29 januari al 20 jaar deel uit van de Poperingse gemeenteraad. Als 24-jarige maakte ze haar intrede als raadslid. Na drie jaar werd ze schepen. Haar jubileum in de Poperingse gemeenteraad betekent ook een jubileum op privévlak, want ze vormt ondertussen ook 20 jaar een koppel met haar partner Ben. “Na mijn eerste gemeenteraad ging ik iets drinken op café, bleef ik even hangen en Ben ook”, lacht Loes.
Tijdens de gemeenteraad van donderdag 29 januari 2004 nam Christel Marchand (cd&v) ontslag als raadslid. Dat betekende de intrede van huidig schepen Loes Vandromme. Ze was 24 jaar toen ze als raadslid in Poperinge begon en werd zo het jongste raadslid. “Van jongs af aan had ik interesse in de wereld en daar hoorde ook de politiek bij. Ik schreef ooit een brief naar VRT met de vraag of er een jeugdjournaal kon uitgezonden worden op TV1, dat hadden ze in Nederland. Als antwoord ontving ik dat er daarvoor geen budget was. Later kwam het er uiteindelijk wel”, zegt schepen Loes Vandromme.
Fuif te Koop
“Ik werd lid van de jeugdraad en werd gevraagd om op de CD&V-lijst te staan. We voerden toen de actie ‘Fuif te Koop' om het zalenprobleem in de stad aan te kaarten. Dat was met een succes en de Kouter werd uiteindelijk vernieuwd. In 2000 mocht ik als student in de OCMW-raad zetelen en dat was de enige politieke uitdaging die ik heb geweigerd. Ik wist dat het niet haalbaar zou zijn. In 2007 werd ik schepen van onder andere jeugd. Als schepen kon ik mede realiseren dat er een nieuwe fuifzaal kwam in 2012, dat was de kers op de taart.” Van opleiding is Vandromme licentiaat Pedagogische Wetenschappen met optie Onderwijspedagogiek.
“Ik zal altijd mijn stem laten horen en blijvend laten weerklinken. Ik zal me blijven inzetten om middelen naar de Westhoek te halen”
“Politiek is als wielrennen. Je hebt een sterke ploeg nodig. We willen met onze sterke ploeg verdergaan. Hier, in de regio, en in Brussel kennen ze me als ‘Loes uit Poperinge', zelfs als ‘Loes in de pels'. Ik zal altijd mijn stem laten horen en blijvend laten weerklinken. Ik zal me blijven inzetten om middelen naar de Westhoek te halen”, vertelt Loes.
“Het wringt soms dat mensen, vooral op sociale media, in minder vriendelijke woorden uitten dat ik aan politiek doe voor de titel of het geld. Wat helaas helemaal niet klopt. Ondertussen weet ik dat je niet iedereen gelukkig kan maken. De buurtsalons, De Bolaard, de fuifzaal De Kouter en het Huis van de Verenigingen dat dit jaar zal opengaan, zijn projecten waar ik trots op ben. Mensen verbinden, blijft voor mij het belangrijkste en daar wil ik in de toekomst blijven op inzetten. Mensen mogen huwen, is eigenlijk ook mensen verbinden.”
Gezinsleven
“Ik ben de enige vrouw in het schepencollege, maar ik heb nog nooit het gevoel gehad dat er minder naar mij wordt geluisterd door omwille van dat ik een vrouw ben. Naast schepen en Vlaams Parlementslid, ben ik natuurlijk ook moeder en iemand zijn partner van iemand. Op maandag 29 januari ben ik 20 jaar actief in de Poperingse gemeenteraad en ben ik ook 20 jaar samen met mijn partner Ben. Na mijn eerste gemeenteraad ging ik iets drinken op café, bleef ik even hangen en Ben ook”, lacht Loes.
“Soms knaagt het aan mij dat ik veel mis. Ik ben nabij en betrokken op mijn eigen manier. Ik weet hoe het gaat met mijn kinderen, hoe ze zich voelen, hoe het op school gaat… Mijn zonen weten ook dat deze job mij gelukkig maakt.”
“We zijn samen gegroeid in mijn politieke rol. Het is dankzij mijn partner en familie dat ik kan doen wat ik graag doe, want het is moeilijk om alles haalbaar te houden. Ik weet niet hoe we het allemaal gedaan hebben toen onze kinderen Lomme (15) en Boris (12) nog veel kleiner waren. Soms knaagt het aan mij dat ik veel mis. Ik ben nabij en betrokken op mijn eigen manier. Ik weet hoe het gaat met mijn kinderen, hoe ze zich voelen, hoe het op school gaat… Mijn zonen weten ook dat deze job mij gelukkig maakt. Zolang ik gezond ben, de job geen sleur is, ik gelukkig ben en de mensen me willen, zal ik blijven doorgaan. Leef je droom en pluk de dag, is mijn motto. Ik wil mensen blijven verbinden, aanspreekbaar blijven en toegankelijk zijn. Ik hoop dat mensen me blijven inspireren, want door de vele ontmoetingen met hen leer ik ook veel bij.”
Tekst: Laurie Bailliu