Digitale KOALA-screening kost scholen tot 6 euro per kleuter

Publicatiedatum

Auteur

Loes Vandromme

Deel dit artikel

Sinds vorig jaar wordt bij alle kleuters uit de derde kleuterklas een taalscreening afgenomen, de zogenaamde KOALA-screening. Op basis van de resultaten van deze screening kan beslist worden om leerlingen een taalintegratietraject te laten volgen. Bij gebrek aan een bruikbare digitale tool moest die screening vorig jaar overal op papier gebeuren. 

Dit jaar is de mogelijkheid om de KOALA-screening digitaal te laten verlopen er wel, maar nu blijkt dat scholen daar tot 6 euro per kleuter voor zouden moeten betalen. ‘Dat is niet volgens de afspraak,’ zegt Loes Vandromme, cd&v-parlementslid en onderwijsspecialiste. Ze pleit er voor om de digitale tool gratis ter beschikking te stellen én om de maatregel ook grondig te evalueren.

Tussen 10 oktober en 30 november worden kleuters uit de derde kleuterklas in alle Vlaamse scholen gescreend op hun kennis van het Nederlands. Op basis van de resultaten kan dan worden beslist of de kleuter extra ondersteuning voor Nederlands krijgt onder de vorm van een taalintegratietraject. Scholen krijgen extra middelen om die trajecten uit te werken.

‘Deze middelen zijn niet bestemd om de screening zelf te bekostigen,’ stelt Loes Vandromme heel duidelijk. ‘Dat was alvast niet de afspraak.’

Vorig jaar bleek een juridische kwestie de oorzaak te zijn van het feit dat er nog niet digitaal gescreend kon worden. De KU Leuven, waaronder het Centrum voor Taal en Onderwijs die de KOALA-screening ontwikkelde, is eigenaar van de KOALA-test maar de overheid heeft het gebruiksrecht. Om die bestanden te kunnen doorgeven aan educatieve uitgeverijen of softwareontwikkelaars moesten eerst juridische garanties worden verankerd: de test mag namelijk niet aangepast worden want dit moet een gestandaardiseerde afname blijven.

‘Onze fractie vindt de screening een goede maatregel, maar we betreuren dat scholen extra kosten hebben voor de afname van de screening. Nemen ze de screening af op papier dan moeten ze kleurenkopies voorzien voor alle kleuters. Doen ze de screening digitaal, dan moeten ze daarvoor een commerciële speler aanspreken die de tool vanzelfsprekend niet gratis ter beschikking zal stellen,’ legt Vandromme uit. ‘We horen bedragen tot 6 euro per kleuter.’

Vertrouwen in de kleuteronderwijzers

Vandromme vindt trouwens dat er na één jaar proefdraaien beter eerst een grondige evaluatie was geweest. ‘Er was een steekproef om de resultaten van de screening op te vragen, maar er kwam nog geen grondige, inhoudelijke evaluatie,’ licht het parlementslid toe. In hoeverre is de screening ook een meerwaarde voor de kleuters? In hoeverre weten de kleuteronderwijzers ook effectief iets extra over de taalontwikkeling van de kleuters? Hoeveel kleuters scoren effectief niet goed op de test en hebben nood aan extra ondersteuning?

We mogen het vertrouwen in  de kennis van de kleuteronderwijzers niet verliezen: voor het merendeel van hun kleuters kunnen zij vooraf heel goed inschatten hoe de kinderen zullen scoren. Is die screening voor hen dan wel nodig?’ vraagt het parlementslid zich af.  Zeker nu we allen de mond vol hebben van planlast.

Nieuws

Ellenlange procedure om je auto te laten aanpassen omwille van een handicap of ziekte

Wie in Vlaanderen omwille van een aangeboren handicap, een ongeval of ziekte niet meer in staat is om zijn of haar auto veilig te besturen kan zijn voertuig laten ombouwen. Ofwel wordt de auto omgebouwd zodat die rolstoel toegankelijk is, ofwel wordt het voertuig aangepast zodat de persoon met een beperkte mobiliteit weer zelf kan sturen. Naar aanleiding van een bezoek van federaal parlementslid Nahima Lanjri (cd&v) aan auto-ombouwer Trapmann NV uit Kontich, verdiepte haar collega Loes Vandromme (cd&v) zich in de geldende Vlaamse regelgeving over deze thematiek.

“De procedure die je daarvoor moet doorlopen is intensief en tijdrovend,” weet het Vlaams Parlementslid. “Het kan eenvoudiger. Ik roep de minister voor welzijn en mobiliteit op om werk te maken van een vereenvoudigd stappenplan, waarbij bijvoorbeeld gebruik wordt gemaakt van een digitaal platform waar gegevens of attesten kunnen gedeeld worden met de nodige aandacht voor de gevoeligheid bij het uitwisselen van persoonlijke of medische gegevens. Dat verkleint de kans op fouten, zorgt voor een vlottere afhandeling van het dossier en brengt minder administratie met zich mee.’

Reactie op actieplan 'Goed gedragen'

In het Vlaams Parlement benadrukte cd&v eerder al het belang van evenwicht in het beleid rond gedrag op school. Onderwijs moet volgens de partij niet alleen kennis overbrengen, maar ook jongeren leren samenleven. Om dat te kunnen doen, is rust en structuur nodig — en dus ook ondersteuning voor leerkrachten en directies.

Tegenstrijdigheden in federale en Vlaamse regelgeving over rookbeleid maken het woonzorgcentra moeilijk

Loes Vandromme (cd&v), schepen voor Seniorenbeleid in Poperinge: "Laat woonzorgcentra, in overleg met hun bewoners, zelf bepalen wat werkbaar en verantwoord is."

Half september besliste de federale regering dat roken en vapen op terrassen verboden wordt vanaf 1 januari 2027. Ook publieke rookkamers worden verboden. Met die maatregelen hoopt de regering dat het aantal rokers verder daalt.

“De regeling was al eerder afgesproken in het regeerakkoord, maar nu is er dus ook een concrete datum bekend”, zegt Poperings schepen en Vlaams Parlementslid Loes Vandromme (cd&v). “Ik heb zeker begrip voor deze beslissing, maar als schepen voor woonzorgbeleid wil ik wel enkele tegenstrijdigheden in de wet- en regelgeving rond roken en vapen aankaarten. Het zorgt ervoor dat wij als woonzorgcentrum in een zeer lastig parket zitten. De regelgeving rond roken in woonzorgcentra is vandaag bijzonder complex en leidt in de praktijk tot tegenstrijdige verwachtingen. Enerzijds is er federale regelgeving die roken steeds meer beperkt, anderzijds voorziet de Vlaamse regelgeving in een recht op rookvrijheid binnen de woonzorgvoorziening. De interpretatie door de Vlaamse Zorginspectie versterkt deze spanningen nog.” Vandromme pleit voor keuzevrijheid: “Woonzorgcentra moeten de kans krijgen hierover in overleg te gaan met hun bewoners om zo tot een pragmatische regeling te komen.”